Genç bir spor bilimi öğrencisiyken en sevdiğim eğitim yöntemi Fartlek eğitimiydi. Temel olarak, Fartlek eğitimi, hız ve yoğunluktaki değişiklikleri görmek için egzersiz yaptığınız ortamı kullanan bir dayanıklılık / aralık eğitim yöntemidir. Örneğin, yokuş yukarı ve yokuş aşağı koşma. Veya bir sonraki işaret direğine koşun, sonraki üç için koşun, sonraki iki için koşun vb. Rastgele ve farklı ve dayanıklılık eğitimini en az sıkıcı yöntem olduğu için beğendim. Oyunları severim. Dayanıklılık eğitimi sıkıcıdır.
Bir bisiklet veya çapraz antrenörle ya da her neyse dayanıklılık eğitimi yaptığımda normalde podcastleri dinlerim ve böylesine temelde donuk bir aktivitede en az biraz çeşitlilik sağlamak için ‘rastgele’ işlevini seçerim. Ancak son zamanlarda gerçek bir spor salonu yerine evde karantina zamanlarında egzersiz yaparken voleybol oyunlarını izlemeye başladım. Ve bu çeşitliliğin önemli unsurunu yaratmak için eski üniversite notlarını buldum ve bir Fartlek sistemi geliştirdim.
Fartlek eğitiminde yoğunluk arazi ile değişmektedir. Bir voleybol oyununa adapte olurken, belirgin “dönüm noktası” rotasyon sırasıdır. Yani… bir takım seçin, hangi rotasyonun hangi seviye / yoğunluğa eşit olduğuna ve uygun şekilde gittiğine karar verin. Normalde en yüksek seviye olarak P1’i seçerim. Kendinizi servis hataları umuduyla bulacaksınız, her zaman takımların umutsuzluğunu göreceksiniz, bu oyunu takip etmenin gerçekten iyi bir yoludur. Ve istediğiniz gibi bir egzersiz yaparsınız.
https://marklebedew.com/2020/06/20/coaches-fartlek-training/
