Konuk Yazar: Gökhan Saygı ‘Veda Etmek Ne Zormuş?

Çok değerli bir dostumu kaybetmenin derin üzüntüsü içerisindeyim. Maalesef birkaç ay içerisinde, beklemediğimiz, Türk Voleybolunu taşıyan önemli insanlarımızı yitirdik. Metin Görgün, Dünya Baltacıoğlu, Eros Akdora ve Muhammet Görken.
Metin ve Dünya, adeta ömürlerini voleybola adadılar. TV programları yaparak, voleybol için gösterdikleri özveriyle, voleybola katkı sunabilecekleri her olayı kovaladılar, plaj voleybolunu ayağa kaldırdılar. Geçtiğimiz günlerde yaşadığımız felaketlerden sonra gündem olan konularda yazı yazmak, fikir yürütmek içimden gelmiyor. Karamsar olmak istemiyorum ama geleceğimize dair güzel haberleri, mutluluğumuzu paylaşmayı özler olduk.

Bizim jenerasyonumuz, kolay yoldan başarıya ulaşmayı düşünmeyen, evrensel değerleri benimsemiş, geleceğini insanlığa adamaya hazır, 20 yaşına gelmeden dünyayı kurtarmaya çabalayan insanlarla doluydu. İşte benim sevgili arkadaşım Mami de onlardan biriydi. Dünyası büyüktü, birikimlerini başarıya dönüştürme hevesi olan, disiplinli ve iddialı bir insandı. Her zaman büyük düşünürdü. Son derece mütevazi bir yaşantısı vardı. Analitik düşünebilen ama muhafazakar ve kanaat sahibi, eşine az rastlanır bir karakterdi. Örnek bir insanın tanınması için bunları anlatmak ihtiyacını duyuyorum. Bizim çok değerli antrenörlerimiz isimsiz kahramanlardır. Birçok insanın hayatına dokunup şampiyonluk kapısını açarlar, ancak hiçbir zaman ödül kürsüsüne çıkmazlar. O da bu perde arkasındaki kahramanlardan biriydi. Düşüncelerimizi Mami’yle hep paylaşırdık. Mesleğinin zorluklarını anlatırdı.

Mami’nin antrenörlük kariyerinde sergilediği dik duruşu ve başarılarının bilinmesi gerekir.  Türk Telekom takımından istifa ederek ayrılması çok radikal bir karardı. İşine müdahale edilmesine fırsat vermemişti. Cengiz Göllü Mami’ye çok değer verirdi. Beraber çalışmak isterdi. Mami kendi yolunda yürümeyi tercih etti. Kısıtlı bütçeleri olan takımlarda çalıştığı dönemde, beklentilerin üzerinde başarı gösterdi. Başarılı olabilecek birçok oyuncuyu ortaya çıkardı. Özverili ve çalışkan bir antrenör olarak dikkat çekti. Yükselen performansı sayesinde zirvedeki Vakıfbank takımında çalışmaya başladı. Kulübün Menajerliğini yaparken, yakalandığı kötü hastalık ortaya çıkmaya başladı. O hiçbir zaman voleyboldan kopmadı. Arkadaşı Ali Peçen’in spor okulunda, daha düşük yoğunlukta çalışarak antrenörlük yapmaya devam etti.

Sporculuk döneminde, pas tekniğiyle dikkat çeken bir oyuncuydu. O, sporu sanat icra eder gibi yapardı. Fevkalade özenli ve titizdi. Yaptığı her işi müthiş bir ciddiyetle yapardı. En iddiasız maçta bile disiplinle, kazanma hırsıyla oynardı. Onun oynadığı oyunu seyretmek çok keyifliydi. Plaj voleybolunda da çok başarılı olmuştu. Aktif sporculuk döneminden sonra, arkadaşlarının ısrarına dayanamayarak İstanbul Mahalli Ligi takımlarından Beykoz’da oynadı. Amatör takımların içerisinde yıldız oyuncu olarak fark yaratıyordu. Karşılıklı olarak oynadığımız, çok çekişmeli geçen bir maçta, yetişemediği topa ayağıyla uzanarak attığı kısa pası orta oyuncu smaçladıktan sonra, bizim takımımız teslim olmuştu. Onun yılmaz karakteri hepimizi etkilemişti.

Voleybolumuzdan bir yıldız daha kaydı. Türk voleyboluna verdiği hizmetler unutulmayacak. Onu tanıyan herkes çok severdi. Geride çok güzel anılar bıraktı. Mamiyi anılarıyla yaşatacağız. Ondan ayrı kalmak sevenleri için zor olacak. Ailesine sabırlar diliyorum. Rahat uyu sevgili kardeşim.

Gökhan Saygı