Bir şeyi yapmak için en iyi sebep, onu yapmayı sevmenizdir. Yaptığınız şey voleybol gibi bir oyun ise onu oynarken bu duygu iki katına çıkar. Büyük ölçüde, antrenör, özellikle de baş antrenör, bir oyuncunun oyunu sevmesinden sorumludur. O koçun her şeyden önce oyun sevgisini aşılamak ve öğretmek sorumluluğu vardır.
Tabii ki, oyuncunun oyunun becerilerini ve taktiklerini öğrenmesi önemlidir, ancak çoğu oyuncu, koç ne kadar iyi olursa olsun, en iyi oyuncular olmayacaktır. Ancak yolculuklarına başladıklarında oyunu sevmeyi öğrenirlerse, herhangi bir takıma asla ulaşmasalar bile yine de kulüp oyuncusu, yetkilisi, hakemi ve taraftarı olabilirler. Bu insanlar herhangi bir sporun can damarıdır.
Oyuncunun kariyerinin farklı noktalarında, koçun rolü, sürecin farklı olmasıyla ortaya çıkar. Bazen bu sevgiyi beslemeleri ve geliştirmeleri gerekir. Diğer zamanlarda, yapabilecekleri en iyi şey onu yok etmemektir. Ancak koç her zaman oyuncularına voleybolu sevmeyi öğretmelidir.
