Andrea Anastasi, 4 Nisan 2005’te Cuneo’nun başında Vibo Valentia’ya 3-2 yenilmiş ve şampiyonluk playofflarına katılmayı başaramamıştı. On yedi yıl sonra Andrea Anastasi, bir İtalyan takımına liderlik etmek için tekrar geri döndü. Ligde yenilgisiz tecrübeli antrenör, 62 yaşında Cagliari’de iki gün süren SuperCoppa’da İtalya’da bir kulüp takımı ile ilk kupasını Perugia’nın teknik direktörü olarak kazandı.
Anastasi, 2007’de İspanya’nın dümeninde bir Avrupa altını ve 2011’de Polonya ile bir bronzun ardından, Sidney 2000’de İtalya teknik direktörü olarak Olimpiyat bronz madalyası kazandı. Sonunda bir İtalyan takımının başında bir kulüp kupasıyla şansızlığını kırdı. Heyecanlı mıydı?
“İçimde çok özel bir his var. Trento ile 5 set, Civitanova ile aynı sayıda iki yoğun maçın sonunda büyük bir başarı geldi. Çok hırslı bir kulübe koçluk yapacak kadar şanslıyım” diye duygularını ifade ediyor.
Her zaman kazanmak için takım kadrosuyla oynamak zorunda kalma gerçeği ne kadar zor?
“Bunun için endişelenmiyorum çünkü bu bana bağlı olmayan bir durum. Harika bir takıma liderlik ettiğimi biliyorum ve onu önemli maçlara hazırlamak için iyi eğitmeye çalışıyorum. Her şeyden önce kendimi anlamaya çalışıyorum.”
Ekibiyle empati kurabilmek, onun kalbine çok yakın bir kavram…
“Onlarla özdeşleşmeye çalışıyorum. Çeşitli bir grubum, uluslararası bir takımım var. Minas Gerais eyaletinden gelen Flavio gibi bir Brezilyalı var, kendini işine adamış insanlar. Sonra Herrera ve Cardenas gibi iki Kübalı var. Leon, kariyerinin neredeyse tamamını Avrupa’da Rusya, Polonya ve İtalya arasında yaşamış, tipik olmayan bir Kübalı. Ve İtalyan çocukların bile farklı kökenleri var: Sicilyalı Ruslardan Bolzano doğumlu Giannelli’ye dek. Her şeyden önce onları dinliyorum ”
Bir sporcu iken oldukça çok sigara içiyordu. Cagliari’deki Süper Kupa’nın iki gününde de oyuncularına büyük bir huzur verdi.
“Bu takımın çığlıklara ihtiyacı olmadığını fark ettim. Çok fazla uyarılmadan tepki veren bir grup. Finalden sonra Semeniuk ile konuştum: Kötü oynadığını ve onu çıkarmamın doğru olduğunu bana ilk söyleyen oydu”.
Teknik direktör Anastasi, bir kulüpteki son İtalya’daki maçından bu yana geçen 17 yılda ne kadar değişti?
“Bugün Perugia gibi önemli bir kulüpte teknik direktör olabilmek için tecrübe ve temel bilgiler edindim. Özellikle yurtdışında İspanya, Polonya ve Belçika milli takımlarında ve Polonya kulüplerinde geçirdiğim yıllar ve ayrıca iki dönem boyunca İtalya ufkumu açtı. Kendi ülkenizden uzakta yaşamak sizi uyum sağlamaya zorluyor.”
Perugia’ya gelmeden önce Sirci gibi volkanik bir başkanınız oldu mu?
“Gino eşsiz. Tutkulu, takımın hayatıyla o kadar ilgili ki, her 15 günde bir akşam yemeğine gidip sadece voleybol hakkında konuşuyoruz”.
Leon’un kazası anında neler hissettiniz ?
“Hepimiz korktuk. Oyuncuların çekildiğini görünce korktum. Sonra doktorumuz hemen müdahale etti ve Wilfredo iyileşti. Ama ancak takım arkadaşlarıyla kutladığını görünce sakinleştim ve başarının tadını çıkarmaya başladım.”
Süper Kupa finalinin MVP’si seçilen Plotnytskyi ile Ukrayna’daki durumdan bahsediyor musunuz?
“Genellikle ama şans eseri Oleh’in geldiği bölge cepheden uzak. Aslında bu yaz karısı risk almadan evdeydi. Bu konuda geçen yıldan beri Varşova’da Ukrayna kökenli bir cumhurbaşkanı olduğundan bu yana oldukça hassasım.”
Dünya Kupası’nda MVP olan Giannelli ile ilişkiniz nasıl ?
“Gün geçtikçe tanışıyoruz. Dünya Kupası’ndan sonra büyük bir çalışma disiplini ile geldi. Onu seviyorum, kişiliğine hayranım”.
Davide Romani