6 Şubat sabahı Türkiye’nin güneydoğusunu ve Suriye’nin kuzeyini vuran deprem, bugün kendisini 50.000’den fazla ölünün yasını tutarken bulan tüm bir kuşağa damgasını vuran trajedilerden biridir. Lucia Bosetti Depremden Sonra VolleyNews‘ten Alessandro Garotta‘ya konuştu. Haberine; ”İtalyan basınında olduğu gibi Türk spor basınında da “deprem” kelimesi hep hafife alındığını, her şey değiştini ve “deprem” kelimesi tüyler ürpertici anlamını yeniden kazandığını” yazarak başlıyor. Yıkılan binlerce bina, yok olan aileler, yok olan hayatlar ve tabii ki anlatılacak hikayeler de var. En çok etkilenen yerlerden biri Adana merkezli bir ekip olan, Çukurova Belediye Adana Demirspor’un smaçörü Lucia Bosetti’nin bizzat yaşadıklarını anlattığı, Garotta’yla yaptığı özel röportajın detayları şöyle;
Deprem gecesine dair ne hatırlıyorsunuz?
“Korkunç bir şeydi. Gecenin bir yarısı çok güçlü bir sarsıntıyla aniden uyandım. Salonda uyuyan anne ve babama ulaşmaya çalışırken ayağa kalkamadım ve duvarlara tutundum. Gerçekten korkunç… Özellikle yurt dışında olduğum ve evimde olmadığım için çok korkmuştum ama tüm bunlardan yara almadan çıktığımız için çok şükür” dedi.
Son haftalarda birçok yürek burkan hikaye ve görüntü geldi. Deprem sonrası ilk saatlerde Adana’da senaryo nasıldı? En büyük zorluklarınız nelerdi?
“Depremden sonra insanlar sokağa döküldü, Adana belediyesi de gidebilecekleri bazı güvenli yerleri işaret etmişti: Aslında bunlar açık otoparklardı. Sonra genel bir panik yaşandı çünkü herkes dolaşmak için kendi arabasına bindi. O anlar bile korkunçtu. O bölge de güvenli olduğu için arenaya yöneldik ve günü orada geçirdik. Bu arada İtalya’ya dönmenin bir yolunu bulmaya çalışıyorduk. Takımdan bazı yabancı oyuncular da bizimleydi: Katarina Lazovic Sırbistan’a dönmek isterken, Peru uzak olduğu için gidemeyen Angela Leyva, kız kardeşiyle birlikte Ankara’ya taşınacaktı”.
Neler yaşadığını ne zaman idrak edebildin?
“Ne olduğunu ancak İtalya’ya döndüğümde anladım. Çünkü depremin hemen ardından o kadar çok mesaj ve telefon aldım ki genel olarak idrak etmem zaman aldı. Voleybolla uğraşan tanıdık gazeteciler benimle temasa geçti, ancak bunun ulusal gazeteler veya televizyon haberleri adına olduğunu bildiğim için bağlantı kurmadım. Ayrıca haberleri gerçek zamanlı olarak takip etmemin bir yolu yoktu çünkü şehirden çıkmanın bir yolunu bulmam gerekiyordu. İtalya’ya döndüğümde, depremin ciddiyetini anladım. Merkez üssünün bu kadar uzakta olabileceğini ve yine de tüm bu hasara neden olabileceğini hiç düşünmemiştim. Yani zamanla gelen bir farkındalıktı.”
Evde birkaç gün geçirdikten sonra artçı sarsıntılar devam etse de Türkiye’ye dönmeye karar verdin. Neden bu kararı verdin? Korkmuyor musun?
“İtalya’da iki hafta geçirdim, ardından kulüp bizi geri aradı. Geçen Pazartesi, Türkiye’ye dönerken uçaktayken yer yine sarsıldı. Ancak bu noktada kulüp Antalya’ya taşınmaya karar verdi ve burada antrenmanlara devam ettik. Yani şu anda depremin etkilediği bölgeden oldukça uzak bir şehirde bulunuyoruz. Kesinlikle korkmuştum ama geri dönmemize karar verildiğinde, sadece kulübün talimatlarını yerine getirmeyi düşündüm. Türkiye’ye gidip durumu ilk elden deneyimlemek ve nasıl hissedeceğimi görmek istedim. Herhangi bir programım yoktu ve her şeyden önce aceleyle veya önyargıyla dikte edilen kararlar vermek istemiyordum.”
Türk voleybolu yeniden başlayarak, bir tür normalleşme bulmaya çalışıyor. Antrenmanların yeniden başlaması nasıldı?
“Diğer tüm takımlar hiç durmadan çalışmaya veya Avrupa kupası maçları oynamaya devam ederken, birkaç günlüğüne antrenmanlara devam ettik. İki haftadır mecburi arada olduğumuz göz önüne alındığında, yeniden başlamak kesinlikle bizim için biraz daha zor olacak. Normal sezon maçımız ertelense de (THY 18. Hafta maçı) önümüzdeki hafta sonu Sultanlar Ligi bizim için yeniden başlayacak. Bu nedenle 11 Mart’ta Bolu’da sahalara döneceğiz” dedi.
Genel olarak Çukurova’daki deneyiminizi nasıl değerlendiriyorsunuz?
“Depreme kadar Adana’daki deneyimimi gerçekten olumlu buluyorum çünkü kişisel düzeyde beni çok zenginleştirdi. Daha sonra yaşadığım zor anlar bile büyümeme katkıda bulundu ve bana baskı altında karar vermeyi öğretti. Bunlar voleybol dışında günlük hayatta bana yardımcı olacak şeyler. Yaşananların beni çok etkilediği açık: Güçlü bir şoktu. Birkaç gün uyumaya çalıştım ve şimdi bile yaşadıklarımı düşündüğümde taşikardim oluyor ama takım arkadaşlarımla konuşurken bunlar yaygın hisler. Bunun korkunun normal bir şekilde detaylandırılması olduğuna inanıyorum.”
Sezonun geri kalanını nasıl görüyorsun? Hedeflerin ne?
“Bu soruyu cevaplamak kolay değil. Elbette takımın hedefi play-offlara ulaşmak. Diğer durumların yanı sıra, Çukurova başkanı aynı zamanda belediye başkanı konumunda ve güçlü bir toparlanma sinyali vermeye hevesli. Kişisel bir bakış açısıyla, nasıl hissettiğimi ve her durumla nasıl yüzleşeceğimi değerlendirerek şimdiki anı adım adım yaşayacağımı düşünüyorum. Geri kalanı için, sezonumuzun nasıl devam edeceği konusunda gerçekten hiçbir fikrim yok.”
Gelecek için planları neler? Gelecek yıl İtalya’da oynamak için geri dönmeyi düşünüyor musun?
“Çeşitli seçenekleri değerlendiriyorum. Şu anda henüz bir şeye karar vermemiş olsam da şüphesiz İtalya’da oynamak için geri dönmek isterim.”
