Pozisyonlarında şu anda dünyanın en iyi oyuncuları arasında yer alan iki oyuncu sahip oldukları büyük yeteneklerine rağmen (fiziksel, atletik, kas ve performans) hala teknik açıdan bir çok hatalar yapıyorlar.
Belli ki iki oyuncu da teknik özelliklerini sadece kendi yapabilecekleri bir şeyi yaparak her zaman yeteneklerine adapte ediyorlar.
Yaptıkları tüm çalışmalara rağmen her sporcu kendi özelliğine göre maksimum performansı sergilemektedir.
İki hareketi analiz ederek bu konuyu inceleyelim.
Hücum koşusunu analiz ederek işe başlarsak Ebrar’ın Egonu’dan daha fazla adım uzunluğunu ilk, ikinci ve üçüncü adımda daha iyi bir yöntem olarak kullandığını görürken, Egonu’nun hücum koşusundan daha fazla yararlandığını fark edebiliriz.
Ebrar’ın tekniğin üçüncü aşamasında dirsek yukarı kaldırırken ve okçu pozisyonu gibi açılırken, Egonu ise yukarı doğru çıkarken dirseğini sürekli omuz seviyesinde tutarak kendini yukarı doğru itiyor.
Uçuş fazına daha yakından baktığımızda dx dirseklerinin kesilmesi problemi nedeniyle Egonu ‘ nun bel kemiğinde çok daha aksanlı bir yükleme olduğunu görebilirsiniz.
İtalyan çapraz, uçmasına rağmen alt uzuvlarla daha doğrusal bir iş yapmayı başarıyor, iki bacağın iyi bir esnekliği ile yükleniyor ve her ikisinin de uzantısıyla boşaltılıyor.
Son fark, vuruş anında Egonu’nun bacağının dikey projeksiyonunda topla buluşması, Ebrar’ın ise bacağının dikey projeksiyonunda topu etkilemesini vurguluyor.
Bu son farkla ilgili görüş Paola Egonu topu erken kullanıyor, mükemmel diagonal performansa sahip ve daha az ölçüde paralel hücuma sahip. Sırt yükü ve boşalma işini takip ederek ve kalçalardan güç alıyor. Ebrar ise bacaklarını çapraz olarak daha iyi kullanıyor ve her zaman yanlardan elde ettiği güçle bu hareketi gerçekleştirmektedir.
