Jan De Brandt tüm Avrupa’da koçluk yaptı: Belçika, İspanya, İsviçre, Almanya, Türkiye, İtalya, Macaristan. Sorularımıza ilginç cevaplar verdi.
Jan, neden ve kaç yıl önce profesyonel bir voleybol antrenörü olmaya karar verdin? Sizi bu karara iten ne oldu?
Voleybol kulübü Zonhoven’da (Belçika’da bir erkek takımı) antrenör olarak ikinci yılımdan sonra 36 yaşındayken, tam zamanlı bir antrenör olmaya karar verdim ve diğer yarı zamanlı işimi Ternat’ta (Belçika) bir okulda beden eğitimi öğretmeni görevimi bıraktım..
Babam buna çılgın bir karar dedi. Ama ikna ettim çünkü okula geri dönmemeye kararlıydım!
Seçimimi yaptım çünkü kafamda sadece voleybol vardı. Öğretmeyi sevmediğimden değil profesyonel voleybolcuları eğitmek ve koçluk yapmak çok daha eğlenceliydi ve yapmak istediğimin bu olduğunu hissettim. Tutkumdan bir iş çıkarmaya çalışıyordum.
Doğru bir seçim gibi görünüyordu. Şimdiye kadar (61 yaşındayım) kararımdan hiç pişmanlık duymadım ve dünyanın her yerinde voleybol antrenörlüğü yaptığımı söylemekten mutluluk duyuyorum.
Bir koç olarak kendinize ne gibi tavsiyelerde bulunursunuz? Şu anda sizin için çok net ve mantıklı olan ancak yıllar içinde geliştirmeniz gereken bir tavsiye.
Kendi yolunu takip et, kendine inan, fikirlerine inan! Gözlerinizi açın ve oyuncularınızı ve daha deneyimli koçları dinleyin.
Antrenör olarak belirli bir hedefiniz var mı?
En büyük hedefim her zaman her oyunu daha iyi hale getirmek, ‘gerçek’ bir takım oluşturmak (birlikte herkes daha fazlasını başarır) ve izlemesi güzel, çekici bir voleybol oynatmaktı.
Voleybol benim için eğlenceli ve duygusal olmalı, inanılmaz bir tutku ve sürüş sergilemeli.
Oynamak veya koçluk yapmak için sahip olduğunuz her fırsatta elinizden gelenin en iyisini yapın.
Jan De Brandt: ‘There is no elevator to success, there are only stairs.’ (volleybrains.com)
