Herkese selam!
Umarım herkes son birkaç haftadır televizyonda voleybolun ve özellikle bu son dört oyuncunun tadını çıkarıyor. Ve şampiyonluğu kazandığı için Stanford’a tebrikler.
Bu turnuvayı izledikten sonra bir isteğim var…
Erik ve benim oyun tarzımızı etkileyen birkaç ortak nokta var. İlk olarak, oyunun çevresinde büyüdük, voleybol antrenörleri ebeveyn olarak ve genç yaşta tüm becerileri öğrettiğimiz için şanslıydık. İkincisi, hiçbirimiz özellikle… büyük değiliz. En azından voleybol dünyası için değil. Her ikimiz de 183 cm.boyunda idik ve asla fiziksel olarak baskın oyuncular olmayacaktık. Bu yüzden çocukluğumuzdan beri topu kontrol etme ve oyunu anlama yeteneğimizin bizi topa ne kadar sert vurabildiğimizden daha ileriye götüreceğini biliyorduk. Erik ve ben voleyboldaki (ve belki de hayattaki) çoğu şeyden daha fazla değer veren bir şey varsa onun da pas olduğu fikrinde idik.
Yarı finalleri izlediyseniz, Karch ve Paul’ün verdiği bazı istatistiklere dikkat ediyorsanız, o zaman bu maçların her birinde pasın belki de belirleyici faktör olduğunu biliyorsunuz. Baylor ve Minnesota, kısmen ilk pasları yeterince tutarlı olmadığı için saldırgan bir şekilde mücadele ettiler. Stanford finalde bu hususta geride kaldı ancak ekibinizde sistemden çıktığınızda ortaya çıkabilecek bir Plummer yoksa, bu strateji ile kazanılacağını düşünmezdim.
En çok dikkat çeken şey, vurucuların pas eksikliğidir. Son dört takımdaki pasör çaprazı 8 oyuncunun sadece 3’ü pas eksikliğini hissettirmedi(McClure, Plummer, Pressley). Smaçörleri bu istatistiğe katarsak sadece 4 rakamına ulaşıyoruz. (Samedy). Dörtlü finalde yer alan smaçörlerden sadece Meghan McClure rotasyonda pas veren oyuncu olarak yer aldı.
Anlıyorum, uzmanlık çağındayız. Kulüp ve kolej seviyesindeki her takımın çılgın miktarda alt yapısı var. Ama ne zaman topluca pas vermenin, küçük oyuncularımız için sadece bir şey olduğu fikriyle o kadar ilgili olduk?
Dahası, Milli Takımlarımız bu alt yapılara uluslararası kurallar getirmez. Tüm smaçörlerimiz yerde kalmalı ve tüm pasör çaprazlarımız dışarıdaki tüm vurucularımız aynı zamanda pasör olmalıdır. Milli Takım spor salonuna kaç kişinin girdiği ve pasları yeterince iyi olmadığından smaçör olan kaç kişi olduğu hakkında bir fikrin var mı? Ya da hayatlarında kaç smaçör ve orta oyuncu savunma yapmadı? Gelecek kuşakta yetenekleri açısından çok yönlü voleybol becerileri geliştirmemesi, bizi uluslararası alanda öldürecek.
Yani, daha yüksek bir seviyede oynamak isteyen tüm genç oyuncular için bir not. İyi pas verebilirseniz oynayabilirsiniz. Bu hafta gördüğümüz eşleşmelerin gösterdiği gibi, tüm takımların iyi paslaşmaya ihtiyacı var. Ve eğer çok yönlü bir oyunu olan bir vurucuysanız, değeriniz fırlar. Erik ve ben gibi “sadece” 1.83 metre boyunda olan ve ülkedeki en iyi takım için oynayan olan McClure’a sorun. Çünkü evet vurabilir ve vurmaktan daha fazlasını yapabilir.
Lütfen, hangi boyda genç bir oyuncu olursanız olun pas vermeyi öğrenin. Genç oyuncuların koçuysanız, lütfen tüm çocuklarınıza pas vermeyi öğretin.
