Fransa’dan Laurent Tillie ve ROC’dan Tuomas Sammelvuo, ülkelerinin Tokyo 2020 başarı öyküsünün arkasında duran koçlardır. Altın madalya maçının sonucu ne olursa olsun her ikisi için de Olimpiyat finaline ulaşmak koçluk kariyerlerinde bir dönüm noktasıdır. Bu başarıya giden yol tamamen farklı olsa da, ikisi de Tokyo 2020 Olimpiyat Oyunlarında büyük hatta belki de en büyük hayallerini gerçekleştirdiler.
ROC’nin Finli baş antrenörü Tuomas Sammelvuo, dünyanın her yerinden kulüpler için oynayan bir oyuncu olarak etkileyici bir kulüp kariyeriyle övünebilir. Finlandiya milli takımını 296 maçta temsil etti, ancak Dünya Şampiyonalarında veya Olimpiyat Oyunlarında yer alamadılar. Bir oyuncu olarak emekli olduktan sonra, 2013 yılında Finlandiya baş antrenörü oldu ve onları 32 yıllık aradan sonra Dünya Şampiyonasında ilk performanslarına taşıdı. Ancak Fin ekibiyle beş yıl geçirdikten sonra ona çok daha büyük bir görev verildi. 2019 yılında Voleybol güç merkezi Rusya’nın baş antrenörü olarak atandı ve bu ona en büyük hayallerine ulaşma fırsatı verdi.
“Olimpiyatlara gitmek için uzun bir yolculuk. Babamla birlikte 1984 Los Angeles Açılış Töreni’ni izlerken sekiz yaşımdan beri olimpiyatlarda olmak en büyük hayalim oldu. Finlandiya’daki kulübemizde bir şilteye uzanmış televizyon izliyorduk. Hayran kalmıştım.”
“Gençliğimdeki olimpiyat hayalim, daveti aldıktan sonra Rusya’nın baş antrenörü olmaya karar vermemin en önemli nedenlerinden biriydi. Şimdi gerçek oluyor, bu benim için inanılmaz derecede zor bir şey. Tokyo’ya geldim, buna alışmam ve bu yolculuğun ne kadar uzun sürdüğünü anlamam birkaç günümü aldı, ama belli ki bir hayalin peşinden gitmenin ağır bir bedeli var,” dedi Fin gazetesi Ilta Sanomat’a verdiği röportajda Sammelvuo. 45 yaşındaki teknik direktör Olimpiyat Oyunları’nda finale çıkarak sadece hayalini gerçekleştirmekle kalmadı, aynı zamanda şu ana kadar basketbol koçuna ait bir unvan olduğu için herhangi bir takım sporunda en başarılı Fin baş antrenörü oldu. Bu isim, Almanya’yı 2002 Dünya Kupası’nda gümüş madalyaya taşıyan Henrik Dettmann.
“Olimpiyatlar öyle bir şey ki, her zaman her şeyi içine koyarsınız. Harika oyuncularımız var ve muhtemelen en önemli şey bu. Bu harika ve onlar gibi oyunculara koçluk yapmaktan gurur duyuyorum. Olimpiyat finali hayatta bir kez rastlanan bir şans. Hala burada olmak harika. Artık buranın keyfini çıkarıyoruz ve diğer tüm analizleri turnuvadan sonra yapıyoruz.”
Laurent Tillie’nin hikayesi tamamen farklı. Olimpiyat Oyunlarında iki kez bir oyuncu olarak yarıştı – Seul 1988’deki Fransız Olimpiyatları’nda ve 1992 Barselona’da. Milli takımda 406 kez forma giydiği başarılı oyun kariyeri boyunca, EuroVolley’de gümüş ve bronz madalya kazandı. 57 yaşındaki Tillie, 2012’den bu yana Fransız takımının başında ve Fransa’yı FIVB Dünya Ligi’nde (2015 ve 2017) iki zafer ve 2015’te Avrupa tacı dahil olmak üzere en büyük ve şanlı başarılara götürdü, ancak bu Olimpiyat. Sonsuza dek sürecek zafer. Takımı ilk kez yarı finali kazandı ve ilk Olimpiyat madalyasını çoktan aldı, son soru eve gümüş mü yoksa altınla mı döneceklerdi. “Fransız Voleybolu için, Fabiani, Jurkowitz, Faure, Bouvier, Mazzon ve diğerleri gibi tüm oyun arkadaşlarım için büyük bir mutluluk. Bu final, kırk yıl önce yaptıkları yatırım ve çabaların bir sonucu” diye başladı. Fransa Voleybol Federasyonu’ndan (FFVB) yapılan açıklama.
“Basketbol ve hentbol takımlarından daha uzun sürdü, ama sonunda finale yükseldik ve şampiyon olduk bu doğru, bu sihir, benim için güzel bir hikaye çünkü sonunda Olimpiyat finalinde oynamayı hayal etmek bir şekilde imkansızdı.”
Zaten Nisan 2021’de, Tokyo 2020 Olimpiyat Oyunlarının Fransa’nın baş antrenörü olarak son turnuvası olacağı açıklandı, hatta bu yaz daha sonra EuroVolley 2021’de, takımın Bernardo Rezende’nin rehberliğinde performans göstermesi gerekiyordu, ancak Tillie’nin mirası sürecek ve ekibiyle elde ettiği her şey çarpıcı bir başarı hikayesi yaratıyor.
“Son sekiz yılda büyük turnuvaların sekiz yarı finalindeydik, her zaman çok fazla fedakarlık oldu ve Olimpiyat finalinde oynamak için bir hayal oldu. Oyunlar boyunca ABD, ROC, ardından Brezilya, Polonya’ya karşı oynayarak bu tür sonuçları elde etmek olağanüstü. Fransız takımının başına geçtiğimde amaç, dört yıllık bir döngü olan bir Olimpiyatların parçası olmaktı, ortak bir tarih inşa etmek için birçok fedakarlık yapıldı.”
