Her antrenörün kafasında voleybolun nasıl oynanması gerektiği ve oyunu oynamak için gereken tekniklerin nasıl görünmesi gerektiği konusunda bir resim vardır. Fotoğrafların netliği elbette koçun seviyesine ve kalitesine bağlıdır, ancak her koç bunlara sahiptir. North Adelaide Bears’ta koçluk yapmaya başladığımı ve sahip olduğum oyuncuların kafamda dolaştığım resimlerin hiçbirine uymadığını hatırlıyorum. Özellikle hatırladığım bir oyuncu oldukça iyi bir top karşılayıcı idi ama kötü bir ‘tekniği’ vardı. Açıkçası, onu ‘düzeltmek’ ve onu gerçekten ‘iyi’ bir top karşılayıcı yapmak için elimden geleni yaptım. Söz konusu oyuncunun top karşılamada daha da kötüleştiği bu süreçte bendeki hayal kırıklığını hayal edebilirsiniz. Bir şeyi değiştirirken, yeni tekniklerin uygulanmasından önce kısa süreli bir performans düşüşü olması, ancak birazcık olması beni biraz rahatlattı. Sonunda teknik olarak doğru olma çabalarımızı bıraktık ve topu iyi pas geçirmeye geri döndük. Bu, teknik ve estetik arasındaki farklarda ilk dersimdi.
Tecrübem / cehaletimde, tekniğin voleybolun amaçlarına hizmet ettiği ve tam tersi basit bir gerçeği göz ardı etmiştim. Voleybolun her aşamasında bir amaç vardır. Ve her hedef için (teorik olarak) bu hedefe ulaşma şansını optimize eden bir teknik vardır. Teknikler işlevseldir. Teknikler son değil. Tekniklerin estetik olması amaçlanmamıştır. Bir koç olarak, her zaman teknikleri ve estetiği ayırmam gerekiyor. Gerçekte ne olduğuna bakmam ve bunun gördüğümde düşündüğümle nasıl ilişkili olduğunu kendime sormam gerekiyor. Yukarıdaki hikayede, sadece estetiğe baktım ve bunu yaparak onu daha kötü bir oyuncu haline getirdim. Neyse ki o zamandan beri beni affetti ama bize bir Division 2 unvanına mal oldu.
marklebedew.com/2010/12/13/techniques-v-aesthetics/
