Yıllar boyu birden çok ülkede antrenörlük yapmış olan 1998-2000 yıllar arasında da Türkiye erkek milli takımında çalışmış olan Kübalı baş antrenör olan Ídolo Gilberto Herrera Delgado, çocukken hayatı bir şekilde voleybolla değişen bir sokak çocuğuydu. Bu spor sayesinde Küba takımının bir oyuncusu ve antrenörü oldu ve Uluslararası Federasyon onu 1977’de dünyanın en iyi antrenörü seçti.
13 Nisan 1944’te Cerro’da doğdu ve voleybolu lisede oynamaya başladı ve 16 yaşında ulusal ön elemesine katıldı. 1962’de Jamaika’daki dokuzuncu Orta Amerika ve Karayip Oyunları için aday kadroya çağrıldığında adadan ilk kez yurt dışına çıkmış oldu ancak oradan madalyasız döndü.
1966’da Porto Riko’da altın madalya kazanacak ve bir yıl sonra Winnipeg’de Pan-Amerikan Oyunları’nda bronz madalya kazanacak olsa da Gilberto en iyi anlarını bir oyuncu olarak göremeyecekti. 70’lerin başında, oyunculuğundan beri bilinen lakabı El Venado, teknik kadroya katıldı.
1972 ve 1985 yılları arasında Küba takımının baş antrenörlüğünü yaptı ve bu süre zarfında bölgesel oyunlarda madalyalar topladı. Bir erkek voleybol takımının Küba için sahip olduğu tek Olimpiyat madalyasını kazandı: Montreal 76 bronz.
Ardından İspanya, Yunanistan, Türkiye ve Venezuela’nın milli takım antrenörü oldu.
Bugün, 74 yaşında, Bilim Doktoru ve Fiziksel Kültür ve Spor Bilimleri Üniversitesi’nde (Uccfd) Profesör.
Gilberto Herrera, 1970’te koç olmaya karar verdi ve Alman Dieter Grum ile birlikte iki yıl geçirdi. 1972’de ise milli takımın teknik direktörü oldu.
O andan itibaren, antrenör olarak yükselişi baş döndürücü bir seviyeye ulaştı. Üç kez Orta Amerika (Dominik 74, Medellin 78 ve Havana 82), üç kez Pan Amerikan(Cali 71, Meksika 75 ve Porto Riko 79) madalyası kazandı ve İtalya’daki Dünya Şampiyonasında bronz 78 ve 1977 ve 1981 Dünya Kupalarında sırasıyla bronz ve gümüş madalya kazandı.
Böyle bir kariyer ile diğer ülkeler tarafından talep edilmesi an meselesiydi. 1985 yılında İspanya’ya kurs vermeye gitti ama milli takımın başına geçti. Kursa gittikten sonra onu İspanya’nın yeni teknik direktörü ilan ettikleri gazeteyi getirdiler. Aslında oraya hazırlık felsefelerini değiştirmek ve bilgiye katkıda bulunmak için gitmişti. Çok fazla yetenekleri yoktu ve bu da Gilberto Herrera’yı İspanya’yı üst düzeye taşıyacak kapasiteleri yaratmaya zorladı.
Ancak sporcular beklenenden iyi yanıt verdiler ve Barselona 92 Olimpiyat Oyunlarında sekizinci sıraya ulaştılar. Bu durum, görevi zorlaştırmıştı çünkü zihniyeti değiştirmek ve neredeyse sıfır beceri ile çalışmak çok zordu. İspanya’yı yönettikten sonra dünya sıralamasında 94.ncü sırada yer alan Yunanistan, Türkiye ve Venezuela’nın başına geçti.
Küba voleybolunun karşılaştığı ve karşı karşıya olduğu en temel sorun olarak ülkeyi zirveye oturtacak sayıda sporcunun olmadığını 20 ya da 30 voleybolcu ile bunun mümkün olmadığını ifade ediyor. Takımın gelişimini etkileyebilecek birçok durum (antreman, yurt dışına gitme ve sakatlık v.b) olduğundan, değişim ve rotasyon için en az 100 sporcudan oluşan bir tabanın gerekli olduğu düşüncesinde. Bugün Kübalı oyuncuların çoğu Arjantin’de ama en iyi Arjantinli oyuncular orada oynamıyor. Arjantin’den bir takımı ulusal şampiyon yapıyorlar.
Peki seviye çok yüksek değilse, Küba bundan ne kazanıyor?
Gilberto Herrera, Kalitenin olduğu yerde olmalar gerektiği düşüncesinde. Şayet düşük kategoride oynarsanız o klasmana sahip olursunuz diyor. Ancak, bunun voleybol okulunda her gün antrenman yapmaktan daha iyi olduğunu düşünüyor. Bazı hedefler işe alım politikasıyla karşılanıyor, ancak bence elitlerde aynı şeye ihtiyacımız var. Ama belli ki, büyük liglerde oynamak çok fazla yetenek gerektiriyor.
Kübalı genç voleybolcuların yurt dışına çıkışını ekonomik nedenlere bağlıyor. Büyük yıldızlar ile bu genç voleybolcular uzun süre vakit geçirdiler ve onlar büyük yıldızların ne kazandığını biliyorlar. Bazı genç voleybolcular, bunu görünce belirli değerleri düşünmeyi bırakır ve sadece paraya odaklanır. Yapılan sözleşmelerle kazanç azaldı. Profesyonel düşünmek Küba’nın çok sayıda yeteneği kaybetmesine neden oldu.
Rio 2016 Olimpiyat Oyunları’na katılmadan önce Gilberto Herrera milli takımda çalıştı ama sonradan ortadan kayboldu. Ne olmuştu?
İkinci kez ondan yardım istemişlerdi ve Gilberto Herrera bir katkı yapmaya çalışacaktı, çünkü daha önce üç olimpiyat tecrübesi vardı ve görevi ülkeye yardım etmekti. Süreç basitçe yürütüldü, ancak Gilberto Herrera organizasyon veya geliştirme perspektifinde ilerleme görmedi. Görünüşe göre, gidilecek yol farklıydı ve Gilberto Herrera sonradan yoldan çekildi. Fikrini söyledi, uyardı ama anlaşılmadı ve o da gemiyi terk etti. Yolun birçok yönden yanlış olduğunu biliyordu.
Gilberto Herrera, zor bir karaktere sahip ama her gün dünya şampiyonu olmak istiyor. Başarılı, iddiasız bir yönetim olamaz, herkesin kendi karakteri vardır.
Kübalı voleybolcular, en üst seviyede oynarlarsa, o zaman bir dizi harika potansiyele sahip bir çok oyuncunuz olur ancak bunu yapmak için bir planınız olmalı diyor.
1977’de Uluslararası Voleybol Federasyonu tarafından dünyanın en iyi antrenörü seçilmek onun için büyük bir gururdu ama Küba’da buna gerekli değeri vermedi. Gilberto Herrera bir spor dalında dünyanın en iyisi seçilen ilk teknik adamdı ancak hak ettiği değeri göremedi.
Son zamanlardaki aksiliklere rağmen, Gilberto Herrera’nın kadrosunda hayal kırıklığı kelimesi geçmiyor, ancak hala yapacak işleri olduğunu kabul ediyor. Elde edilen başarılanlardan memnun. Bugün bir Bilim Doktoru ve Profesörü, birkaç kitap yazdı ve çalışmayı seviyor. Voleybolu seviyor ve öğretmenliğe devam etmeyi planlıyor.
Ancak Küba takımına bir kez daha liderlik etmeyi kabul edip etmeyeceği sorulduğunda, cevap, hızlı bir oyun yoluyla bir aldatmacadır: “Oturmamız ve konuşmamız gerekecek.”
