Voleybolcuların ve diğer spor dallarındaki sporcuların kariyerlerini Olimpik dörtlüler açısından düşünmeleri alışılmadık bir durum değildir. Ve Oyunların her biri arasındaki dört yıllık dönemde olanlar, bir sporcunun kariyerinin farklı aşamalarının oldukça doğru bir portresini sunuyor ve bu Brezilyalı Natalia Pereira için kesinlikle geçerli.
Natalia, Brezilya milli takımının en uzun süredir oynayan oyuncularından biridir ve 2005’te ülkesinin formasını ilk giydiğinden beri her şeyi biraz görmüş ve deneyimlemiştir.
Londra 2012 Olimpiyatları’na giden yol, Natalia ve Brezilya için mümkün olan en iyi şekilde sona erdi ve Güney Amerikalılar, üst üste ikinci Olimpiyatlarını kazanmak için Britanya başkentinde mücadele ettiler ve altın madalya aldılar. Ancak Natalia, bu Oyunları kaçırdı.
Brezilya’yı 2007 FIVB Gençler Dünya Şampiyonası’nda zafere taşıdıktan ve sadece 18 yaşındayken MVP ödülünü aldıktan sonra, 2008 Olimpiyatları’ndan kısa bir süre sonra kıdemli takımda bir yer kazandı.
Önümüzdeki üç yılın her birinde beklentileri karşılayarak Brezilya’nın 2009 FIVB Voleybol Dünya Grand Prix’sini kazanmasına ve turnuvanın 2010 ve 2011 sürümlerinde, 2009 FIVB Voleybol Dünya Büyük Şampiyonlar Kupası ve 2010’da ikinci olmasına yardımcı oldu.
Kulüp seviyesinde de sağlamdı, Osasco Audax’ı Brezilya Superliga’da zafere ve 2010 FIVB Voleybol Kadınlar Kulübü Dünya Şampiyonası’nda ikinci sırada bitirmeye yönlendirdi.
Bununla birlikte, Haziran 2011’de Natalia’ya bacağında bir tümör teşhisi kondu ve ameliyat olması gerekiyordu.
Rehabilitasyon beklendiği gibi gitmedi ve Aralık ayında ikinci bir prosedürden geçmek zorunda kaldı, ancak onu Londra’da oynamaya hazır hale getirecek bir iyileşme süreci için zaman çizelgesi dardı. Baş antrenör Jose ‘Ze’ Roberto Guimaraes’in çok çalışması ve desteğiyle, Natalia Oyunlara girdi ve altın madalya kazanan takımın bir parçası oldu.
Turnuvadan sonra “Bu madalya bağlılığımı ve asla pes etmemem gerçeğini yansıtıyor” dedi. “İlk ameliyattan sonra hala ağrım vardı ve bana başka bir ameliyata ihtiyacım olduğu söylendiğinde, Oyunlara ve hatta kariyerimin geleceğine hazır olmadığım için korktum. Üç gün kendime üzülmeye ve ağlamama izin verdim ve bundan sonra çalışmaya ve durumum hakkında olumlu bir tavır almaya başladım. Beni beklediği için Ze’ye ne kadar minnettar olduğumu söyleyemem ve en iyi halimde olmasam bile elimden geldiğince yardım ederek bunu geri ödemeye çalıştım. ”
Takip eden dört yıl özellikle ödüllendiriciydi ve Natalia’nın milli takımdaki rolünü büyüttüğünü gördü. Dışarıdan smaçör Brezilya ile bir başlangıç pozisyonu elde etti ve takımın 2013 Dünya Büyük Şampiyonlar Kupası’nı ve Grand Prix’in 2014 ve 2016 sürümlerini kazanmasına yardımcı oldu (bu turnuvaların ikincisinde MVP ödülünü aldı).
Bu döngünün son bölümü, Rio 2016 Olimpiyatları çeyrek finallerinde elenen Brezilya ile arka arkaya altınların ardından beşinci sırada yer alması kadar heyecan verici değildi. Ancak Sheilla Castro ve Fabiana Claudino gibi en deneyimli oyunculardan bazılarının uluslararası rekabetten uzaklaşmaya hazırlandığı, önümüzdeki yıllarda Natalia’nın takımın lideri olmaya hazır olduğunu dünyaya gösterdi.
Rio Olimpiyatlarından kısa bir süre sonra, “Kendimi göreve hazır hissediyorum,” dedi. “Sahada her zaman elimden gelenin en iyisini yapmaya, aynı zamanda takım arkadaşlarıma da yardım etmeye hazırım. İki Olimpiyat ve iki Dünya Şampiyonasına katıldım ve milli takımda epeyce yıl geçirdim. Fabiana ve (libero) Fabi (Oliveira) gibi büyük liderlerle oynadım ve onlardan çok şey öğrendim. Bizi sonraki dörtte daha güçlü kılmak için bunların hepsini kullanmaya çalışacağım. ”
Bu yöndeki bir başka adım, kariyerinde ilk kez Brezilya dışında oynamaktı. Natalia, Avrupa’da Tokyo Oyunları’na giden beş kulüp sezonunun dördünü (ikisi Fenerbahçe, biri Eczacıbaşı ile ve şu anda Dinamo Moskova ile) geçirdi ve 2018-2019’da Brezilya’da Itambe Minas ile muhteşem bir sezon geçirdi. Beş sezonda kulüp takımlarının iki ulusal lig şampiyonluğu, üç ulusal kupa kupası ve Dünya Kadın Kulüpleri Şampiyonasında iki gümüş madalya kazanmasına yardımcı oldu.
Brezilya milli takımı için de sağlamdı, Güney Amerikalıların 2017 Dünya Grand Prix’sinde zafer kazanmasına yardımcı oldu ve hem 2017 Büyük Şampiyonlar Kupası hem de 2019 FIVB Voleybol Milletler Ligi’nde gümüş madalya aldı.
Natalia, 32 yaşında, 2012 Londra Oyunlarında altın kazanan oyuncudan çok farklı bir oyuncu. Tokyo Olimpiyatları, dört yıllık bir dönemin daha sona ermesini sağladı, ancak aynı zamanda uluslararası kariyerinin de sonu olabilirdi.
“Tokyo’daki üçüncü Olimpiyatımda oynamaya kararlıydım, ancak bundan sonra bunu sadece zaman gösterecekti” dedi. “Son yıllarda bazı sakatlıklarla uğraşıyorum ve bunu 15 yıldan sonra vücudumun bu ritmi çok daha uzun süre idare edemediğinin bir işareti olarak görüyorum. Bu yüzden kulüp kariyerimi birkaç yıl daha uzatmak istersem milli takımdan uzaklaşmam gerekebilir. Ama hala Dünya Şampiyonasını kazanmayı hayal ediyorum, öyleyse ne olacağını kim bilebilir? “
