Avrupa Şampiyonalarında tuhaf bir şeyin olacağı bir yıl olsaydı, o yıl bu yıl olurdu. Erkekler ve kadınlar arasında çok farklı nedenlerden dolayı olabilirdi, ama yine de: 2020 ile ilgili her şey, hem sahilde hem de salonda alışılmadık şeyler oldu.
Erkekler için Avrupa plaj voleybolu tarihinin en yetenekli isimlerinin bulunduğu döneminin olması muhtemeldir. Uzun zamandır spor Brezilya ve Amerika Birleşik Devletleri tarafından domine edildi.
Ama şimdi?
Şimdi, büyük bir turnuvanın, hatta dört yıldızlı bir turnuvanın bir Avrupa takımı tarafından kazanılmaması garip bir olay. Kıta, 2019 FIVB Plaj Voleybolu Dünya Şampiyonası’nda podyumu silip süpürdü – Rusya’dan Viacheslav Krasilnikov ve Oleg Stoyanovskiy altın, Almanya’dan Clemens Wickler ve Julius Thole’a gümüş, Anders Mol ve Christian Sorum bronz madalya kazandılar. Gstaad’da dört sıra, Viyana’da üç madalyadan ikisi ve yine 2019 FIVB Plaj Voleybolu Dünya Turu Finalleri’ni Rusya, Almanya, Norveç süpürdü.
Bu kadar yetenek bir kerede belli bir öngörülebilirlik duygusu ile gelir – Avrupa kesinlikle bir miktar başarıya sahip olacak – ve öngörülemezlik – bu hafta hangi takım bu başarıdan keyif alacak?
Ve bu hafta sonu Avrupa Şampiyonası için Jurmala’da olduğu gibi, tüm bu yetenek bir araya getirildiğinde, maçların büyük çoğunluğunda ne elde edeceğiniz konusunda gerçekten hiçbir fikriniz yok.
Bununla birlikte, kadınlar biraz farklı bir senaryoda. Daha gençler, biraz daha az cilalılar. Biraz çiğ ile çok fazla ters karıştırılmış. Benzer bir Avrupa madalyası dalgası kadınlar için yolda, ancak hâkimiyet henüz orada değil.
Bu gençlikle eşitlik gelir ve eşitlikle birlikte tahmin edilemezlik gelir.
Bu Avrupa Şampiyonası’nın sonu, ilk bakışta hiç de şaşırtıcı değildi. Gezegendeki en iyi iki takım Mol ve Sorum ile Krasilnikov ve Stoyanovskiy erkekler finallerinde karşılaştılar ve önceki iki Avrupa Şampiyonu Mol ve Sorum’u kazanan takım, tüm hafta sonu boyunca her seti kazanarak üç yaptı. finalleri 2-0 kapatarak (21-19, 21-15).
Kadınlar için altın talep eden, turnuvada üçüncü sırada yer alan ancak her türden sıcak olan İsviçreli Anouk Verge-Depre ve Joana Heidrich oldu ve 2019’u Moskova’da altınla ve Dünya Turu Finalleri’nde dördüncü olarak kapattı.
O halde bu hafta sonunun sonu o kadar da kafa karıştırıcı değildi. İki altın madalyaya layık takım altın madalya kazandı.
Tiyatronun çoğunu sağlayan, daha ziyade başlangıç ve ortaydı.
Kadınlar için bu tiyatronun büyük bir kısmı, Cinja Tillman ve Kim Behrens adlı az bilinen bir Alman ekibi tarafından senaryolaştırıldı. Bir süredir hem kendi ülkelerinde hem de Dünya Turu’nda kapıyı çalıyorlar ve Alman Şampiyonalarında bronz madalya ile biraz ivme kazanıyorlar.
Yine de dünyada 36 numaralı ekip olarak kendi ülkelerinde beşinci olarak geldiler.
Jurmala’da yazdıkları üzüntüleri kim tahmin edebilirdi?
İkinci turda 21-18, 21-15’lik seri başı olan Tanja Huberli ve Nina Betschart geride kaldı. Finns Riikka Lehtonen ve Niina Ahtiainen sayesinde, bir başka üzüntü çifti olmasaydı, sonraki turda bir başka üzüntü daha gerekli olurdu. 28. sıradaki çift, 12. sıradaki Lena Plesiutschnig ve Avusturya’dan Katharina Schutzenhofer’ı devirerek havuzu kırdı, ardından ilk setteki kayıplardan 17 numaralı İspanyol çiftlere geri dönen Paula Soria ve Maria Carro ve 8 numaralı Lili Fernandez’e iki tane daha ekledi. ve Elsa Baquerizo.
Turnuvaya sadece iki tur kaldı, turnuva bir, beş, sekiz, yedi ve dokuzuncu tohumlardan yoksundu. Bu arada, 10 (Tillman ve Behrens) 28’i (Finlandiya) oynayacaktı ve genç Almanlar bitirmekten çok uzaktı.
Finlandiya’yı kasıp kavurduktan sonra, yarı finallere devam edecekler ve dördüncü sıradaki Rusya, Nadezda Makroguzova ve Svetlana Kholomina’ya karşı başka bir üzüntü yaratacaklardı.
Bir Dünya Turu etkinliğindeki ortaklıklarının ilk finali oldu.
Finaller, İsviçreli için hiç de yeni bir deneyim değil.
Bu hafta sonu Jurmala’da Moskova’da bir kez kazanarak dört maç yapmışlardı. Pazar günü, bu özgeçmişe bir altın daha ekleyerek, heyecan verici bir turnuvaya yakışan heyecan verici bir finalde 2-1 (18-21, 21-14, 18-16) yeni başlayan Almanları savuşturdular.
Tillman ve Behrens için geleceğin neler getireceğini söylemek mümkün değil. Ancak Verge-Depre ve Heidrich için bu, önümüzdeki yaz Tokyo’da bir madalya için Avrupa’nın en güçlü umutlarından biri olabileceğinin başka bir göstergesi. 2019 sezonuna zorlu bir başlangıç - ilk 10’un dışında altı bitiş – son altı turnuvasında beş yarı final maçına ve üç madalyaya dönüştürüldü.
Verge-Depre, “Devam etmemiz, zorlamamız ve zorlamamız gerektiğini biliyorduk,” dedi. “Bunu başardığımız için çok mutluyuz.”
Evet, kazanan kadın tarafındaki üç seri olacak ve erkekler için taraftar dostu final maçında Rusya ve Norveç olacak, önümüzdeki yaz Tokyo’da yapılacak bir Olimpiyat finalinin önizlemesi olabilir. Bu turnuvanın finallerinden önce 21 setlik temiz bir 20 set kazanmak için birleşseler de, grubun geri kalanı daha az tahmin edilebilirdi.
Ve bu, İtalyanlardan Paolo Nicolai ve Daniele Lupo’nun büyüleyici turnuvası sayesinde oldu.
Beyaz Rusya’ya açılış maçında aldıkları şaşırtıcı bir mağlubiyet, onları Alman Sven Winter ve Armin Dollinger ile ilk seti kaybettikten sonra geri dönüş gerektiren bir galibiyet ya da eve dönüş maçına soktu.
Ancak bu galibiyet, grup oyununun ilk turunda Alman Clemens Wickler ve Julius Thole ile bir çatışma yarattı. Bu, genellikle yarı finale veya finale kadar göremeyeceğiniz bir eşleşmedir.
Ve ilk turda mı oynuyorlardı? Üç tohum mu, beşinci mi?
Her ne kadar garip olsa da, o kadar erken tanışan bu iki maç, faturalandırmaya kadar sürdü. Üç sette tekrar kazandıkları İtalyanlar, 4-1 geride kaldıktan sonra üçüncü turda 15-12 galibiyet kazandılar. Dördüncü sıradaki Letonya’dan Edgars Tocs ve Martins Plavins’i ikiye indirdikten sonra, üçünün de bir kez daha baskı yapmasına ihtiyaçları olacak ve Polonya’nın Bartosz Losiak ve Piotr Kantor’u belki de tüm turnuvanın en iyi maçında 2-1 (21- 19, 19-21, 18-16).
Yarı finalin ardından Nicolai ve Lupo üç ve dört tohumu yenmişlerdi.
Ancak her iki taraftaki en büyük üzüntü, Hollandalı Alex Brouwer ve Robert Meeuwsen’i 2-1 (16-21, 21-17, 15-12) şaşkına çeviren Avusturyalı Alex Huber ve Chris Dressler sayesinde oldu. İlk tur.
Eski dünya şampiyonlarından ziyade daha küçük Avusturyalılarla tanışan Krasilnikov ve Stoyanovskiy’nin yolunu kolaylaştırdı, ancak çok fazla yardıma ihtiyaçları olduğu görülüyordu.
Yollarına kimin çıktığı pek önemli değildi.
Avusturya, parantez oyununda Rusların iki noktasına bile yaklaşan tek takım olacaktı. Norveç’ten Hendrik Mol ve Mathias Berntsen 21-14, 21-9 düşecekler. Rus arkadaşları Nikita Liamin ve Taras Myskiv de 21-17, 21-16 yenildi.
Nihai senaryo yazılmış gibiydi: Norveç’e karşı Rusya. Sadece Avrupa’nın değil, dünyanın en iyi iki takımı.
Ve sonunda, altın madalyalara mıknatıslanmış görünen takım, Mol ve Sorum bir tane daha talep edeceklerdi.
Bu Norveçlilerin kazandığı üç sıralı Avrupa Şampiyonası, hiçbir abartının abartılamayacağı bir başarı.
Mol daha sonra, “Çok harika hissettiriyor,” dedi. “Zor bir yıl oldu, turnuva yok ve CEV’nin burada bir gösteri düzenlemesinden ve EuroBeachVolley’e gelip oynayabildiğimiz için çok mutluyuz. üst üste üçüncü zafer, ne başardığımızı fark ettiğimizi sanmıyorum. “
